یکی از معیارهای سلامت روان "رضایت از خود" است. یعنی برای خودم کافی هستم و از عملکرد خود رضایت نسبی دارم. این رضایت از خود به اینکه آیا زمان کودکی والدین از ما رضایت کافی داشته اند، عمیقا گره خورده است.به روایتی آیا به اندازه کافی برایشان کافی و کامل بوده ام؟ والدینی که همیشه اهداف دوردست و آرزوهای نزیسته ی خود را در فرزندانشان جستجو می کنند، ناخوداگاه او را برای رسیدن به نقطه ای که احتمالا پایانی ندارد، تشویق میکنند. این کودک در بزرگسالی یاد میگیرد همواره با متصور شدن یک نقطه ی بالاتر، از زندگی فعلی خود راضی نباشد، این عدم رضایت از خود، ویترینی زیبا و شیک به نام کمال گرایی دارد که بیشتر به یک مرض مزمن شبیه است. کمال گرایی یعنی آنقدر در رویای رسیدن به انسانی بی نقص سیر می کنم که در دنیای واقعی همیشه حجم زیادی از کارهای ناتمام دارم، زیرا هنوز وقت عالی برای رسیدگی به آنها فراهم نشده است.کمالگرایی یعنی کمالاتی از خود انتظار دارم که رویای قشنگی را ترسیم می کند، اما در دنیای واقعی برای رسیدن به هدفم تلاشی نمی کنم زیرا هرگز برای شروع کافی نیستم. ویژگی های افراد کمال گرا چیست؟ ▪حدوسط ندارند و به اصطلاح افرادی با تفکر صفر و صد هستند،هیچ چیزی را به صورت معمولی یا میانه نمی بینند،یک فرد یا زیباست یا زشت، پولدار است یا فقیر. ▪ با کسانی ارتباط برقرار می کنند که تفکری همانند خود داشته باشند. ▪ اعتماد آنها نسبت به دیگران بسیار کم است، زیرا فکر میکنند دیگران نمی توانند همانند خودشان کاری را بی نقص و عالی انجام دهند. ▪ به راحتی افسرده و ناامید می شوند. ▪ به خود و اطرافیان بسیار سخت می گیرند. ▪اگر کاری مطابق میل و خواسته ی انها پیش نرود، خود را سرزنش می کنند. ▪ هیچ گاه از مسیر لذت نمی برند، زیرا همیشه به این فکر می کنند که آیا نتیجه ایده ال خواهد شد یا خیر. ▪ همیشه در فکر جلب رضایت دیگران هستند و این فکر که ممکن است کسی از آنها راضی نباشد، بسیار آزارشان می دهد. ▪ انتقادپذیر نیستند و اگر کسی بازخوردی نسبت به رفتار و طرز فکر آنها نشان دهد، به سرعت حالت تدافعی می گیرند. ▪ انتظارات و استانداردهای فوق بالایی دارند. ▪تحمل شکست یا اینکه دیگری از او بهتر باشد را ندارند. ▪ از ترس آنکه کاری را به بهترین شکل انجام ندهند، اصلا آن را شروع نمی کنند. ▪ نهایی کردن فعالیت های مختلف برای آنها بسیار دشوار است. زیرا همیشه می خواهند که بهترین باشند. عوامل شکل گیری کمال گرایی در افراد چیست؟ یکی از قوی ترین دلایل ایجاد کمال گرایی، سبک والدگری و فرزند پروری است.احتمال اینکه رفتارهای کمال گرایانه در کودکانی که والدین یا مراقب های منتقد، خشن یا سخت گیر دارند، خیلی بیشتر است. گاهی این تجربه ها ناشی از سبک فرزند پروری و والدگری آسیب زننده و سهل انگارانه است و گاهی هم ممکن است نتیجه ی والدین خیرخواهی باشد که انتظارات بالایی از فرزندان خود دارند. همچنین وقتی افراد در دوران کودکی ضربه های روحی و شرایط سختی را تجربه می کنند، ممکن است در بزرگسالی دچار کمال گرایی شوند. کودکان اغلب با توسعه باورها یا " طرحواره های" منفی درمورد خودشان ، آسیب های دوران کودکی را درک و تجربه کنند. برای مثال، این مسئله بسیار متداول است که کودکانی که مورد بدرفتاری قرار میگیرند، به جای اینکه آزار و اذیت را به والدین خود نسبت دهند، این باور را در خود ایجاد می کنند که خودشان بد و غیر دوست داشتنی هستند، و تصمیم می گیرند که همه چیز را بی عیب و نقص و کامل انجام دهند تا او را دوست بدارند و موردپذیرش قرار گیرد. این بدین صورت کمال گرایی برای مقابله، احساس ارزشمندی و کنترل بیشتر، در این کودکان نهادینه می شود.
درصورتی که شما نیز فردی کمال گرا هستید، در دوره تله های زندگی شرکت کنید، ریشه ی کمال گرایی خود را شناسایی و با روش های پاکسازی آنها را برطرف کرده و بر کمالگرایی خود غلبه کنید. برای آشنایی بیشتر با این دوره اینجا کلیک کنید
عوارض کمال گرایی کمال گرایی می تواند فرد را مستعد بیماری ها و مشکلان روانی زیادی کند: ▪ حساسیت بیش از حد در خصوص اشتباه یا ناکامی، خطر ابتلا به افسردگی را افزایش می دهد. ▪ به تعویق انداختن کارها به دلیل ترس از ناکامل بودن، می تواند فرد را بیش از حد مضطرب کند. ▪ کمال گرایان در روابط، شروع دوستی، اقدام برای ازدواج، انتخاب شغل و شروع کسب و کار، تعارضات و تردید های بی شماری را تجربه می کنند که می تواند منجر به فرصت سوزی شود. ▪عزت نفس و اعتمادبنفس افراد را تضعیف کرده و خودارزشی را مشروط میکند. نکاتی برای غلبه بر کمال گرایی ▪ از موفقیت ها و دستاوردهای خود لذت ببرید و آنها را ببینید. ▪ نقاط قوت خود و دیگران را ببینید و به مرور روی نقاط ضعف کار کنید. ▪ اهدافتان را مرور کنید و رنگ واقع گرایانه به آنها بدهید. ▪ شکست را بپذیرید و آن را تکه ای از پازل موفقیت بدانید. ▪ از مسیر لذت ببرید و تمرکزتان را فقط صرف مقصد نکنید. ▪ بایدها را رها کنید و بیش از حد مسائل را کنترل نکنید. ▪خودتان را با دیگران مقایسه نکنید. ▪ بیش از حد از خودتان انتقاد نکنید. ▪مسئولیت انتخاب هایتان را بپذیرید.
بیشتر بخوانید🔻 🔸️ تله های زندگی 🔸️ تله های زندگی یا طرحواره ها
|